İÇ KULAK HASTALIKLARI

 

      

       1) Meniere Hastalığı

       2) Vestibüler Nörinit

       3) İç kulak Denge Kristallerine Baglı Basdönmesi (BPPVertigo)

 

       Konuların detaylarına yukarıdaki başlıklardan ulaşabilirsiniz.

 

 

 

 

       MENİERE HASTALIĞI

 

       Epizodik vertigo atakları, kulakta basınç hissi, tinnitus ve sensorinöral isitme kaybı ile karakterize bir hastalıktır. Krizlerin süresi birkaç dakikadan 24 saate kadar uzanabilir ve hiçbir zaman bilinç kaybı görülmez. Her iki cinste esit oranda görülen hastalık genellikle 20-30 yaslarında baslar, 60’lı yaslara kadar görülebilir. Olguların yaklasık %20-30’unda hastalık bilateraldir.

 

       Hastalığın nedeni ve patogenezi hakkında kesin yanıtlar vermek halen mümkün degildir. Endolenfatik kanal ve kesede bir malabsorbsiyon ve bunun sonucunda da bir endolenfatik hidrops gelismektedir. Endolenfatik hidrops, Meniere hastalığında gelişmesi yıllarca süren bir prosestir.

 

       Olguların çoğunda neden ne olursa olsun endolenfatik kanal ve kesede gelisimsel bir anomali vardır. Endolenfatik malabsorbsiyon bu zeminde infeksiyon, fiziksel veya akustik travma, otoskleroz, vasküler nedenler, alerji ve otoimmünite gibi dıs faktörlerin etkisiyle kolaylıkla ortaya çıkar. Yasamsal bir tehlike arz etmeyen bu hastalıgın tabiatı ve sonuçları hakkında hastayı bilgilendirmek tedavinin esasını olusturur.

 

       Medikal tedavinin farmakolojik yönünü akut kriz tedavisi ve sonrasında öngörülen idame tedavisi olusturur. Kriz esnasında hastayı en çok rahatsız eden vertigo, bulantı ve kusma gibi semptomlar vestibüler supresanlar (benzodiazepine) ve antiemetikler (antikolinerjik, antidopaminerjik, antihistaminik) ile giderilirler. idame tedavisinde amaç, akut vertigo krizlerinin önlenmesi ve isitme kaybının artmamasıdır. Bu noktada tedaviye günlük tuz alımının azaltılması ile baslanır (günlük tuz miktarı maksimum 1500 mg). Bunun yanı sıra kafein, nikotin ve alkol kısıtlaması da gerekir.

 

       Açık havada yapılan egzersizlerin yanında, thiazide grubu diüretikler kullanılarak sodyum absorbsiyonu bloke edilir ve hastaların %50’sinde semptomlar kontrol altına alınabilir. İç kulakta mikrosirkülasyonu artırmak için Betahistine, Pirasetam, Pentoksifilin içeren droglar, hücresel düzeyde metabolik sorunları asmak için de bir antiiskemik ajan; Trimetazidine, kalsiyum kanal blokeri Cinnarisine kullanılabilir. Bu tedavilerin dısında Meniere hastalıgında intratimpanik ilaç uygulaması da güncel tedaviler arasında yerini almıstır.

 

       İsitmesi kötü olanlarda orta kulak kavitesine parasentez yoluyla ya da bir ventilasyon tüpü yoluyla predominant olarak vestibülotoksik etkili olan aminoglikozid Gentamicine verilir. isitmesi iyi olan olgularda yine aynı yöntemle Dexamethasone verilir.

 

       Medikal tedavi yöntemlerine cevap vermeyen, hastanın sosyal ve mesleki yaşamını bozan inatçı Meniere olgularında değişik türde cerrahi girişimler uygulanabilir. Endolenfatik kese cerrahisi ve günümüzde çok yüksek oranda vertigo kontrolü sağlayan vestibüler sinir kesileri basta gelen cerrahi girişimlerdir. Özellikle retrosigmoid yolla yapılan ve isitmeyi de koruyan vestibüler nörektomi su anda en popüler nörootolojik cerrahi prosedür olma özelligini korumaktadır.

        

 

       VESTİBÜLER NÖRİNİT

 

       Epidemik labirentit ya da vestibüler nörinit denilen tablonun da viral infeksiyonlara bağlı olduğu sanılmaktadır. Birden başlayan baş dönmesi atağı gerçekten çok şiddetlidir, bulantı kusma, çarpıntı, terleme, sararma, ishal ve ölüm hissi görülür. Hastalar başlarını kıpırdatamaz. Baş dönmesi günlerce sürebilir.

 

       Hastalarda genellikle devam eden veya geçirilmis üst solunum yolu enfeksiyonu eslik etmekte, özellikle bir kulakta azalmıs veya kaybolmus kalorik cevap gözlenmektedir. Nöbetler arasında dengesizlik ve ani baş hareketleriyle başdönmesinin meydana gelmesi tipiktir. Genellikle klinikte vestibüler belirtiler ön plandadır ve isitme sağlam kalır. Kalorik testte etkilenen tarafta cevap alınamaz. Birkaç haftada bas dönmesi kaybolur.

 

       Vestibüler nörit (VN), benign paroksismal pozisyonel vertigodan sonra en sık görülen periferik vestibüler sistem hastalığıdır. Sıklıkla orta yaslarda meydana gelmekte ve her iki cinste de eşit tutulum gözlenmektedir. Vestibüler nörinitin baslangıç yası genellikle 30-60 yaslar arasındadır. Hastaların %50'sinde, yakın zamanda geçirilmiş veya geçirilmekte olan üst solunum yolu enfeksiyonu bulunmaktadır. Vertigo şiddetli olup genellikle birkaç gün sürer, bazen haftalar hatta aylarca aynı şiddette seyredebilir. Yavaş bir iyileşme süreci gösterir, bazı hastalarda 18 aya kadar varan dengesizlik devam edebilir.

 

       En sık hikaye, tek bir atak ve yavas bir iyilesme süreci de olsa rekürrens gözlenebilir ve bilateral tutulum görülebilir. Tekrar eden ataklar ilkinden daha hafif seyreder. Tanısında vertigo atağının göstermiş olduğu klinik seyir, odyolojik ve nörolojik defisitin bulunmaması belirleyici olmakla beraber en sık rastlanan anormal test etkilenen kulakta azalmış veya kaybolmuş kalorik cevaptır. Klinik olarak iyileşme sonucunda kalorik cevap sıklıkla normale dönmekle beraber bazen azalmış veya kaybolmuş kalorik cevap bulunabilir. VN, kendini sınırlayan bir hastalıktır ve hastalarda tedavi semptomatiktir.

 

       Tedavide vestibüler supressantlar kullanılmaktadır. Brandt tarafından önerilen sınırlı dozda ve kısa sürede kullanım santral kompansasyonu bozmamak amacıyla en iyi kullanım seklidir. İyilesme süreci vestibüler rehabilitasyon programı ile hızlandırılabilir ve vestibüler kompansasyonu saglayabilir.Vestibüler rehabilitasyonun basarısız oldugu durumlarda vestibüler sinir kesisi etkin tedavi metodudur.

         

 

       İÇ KULAK DENGE KRİSTALLERİNE BAĞLI BAŞ DÖNMESİ (BPP VERTİGO)

 

       En sık görülen ve gereksiz yere uzun süre ilaç kullanılan bir periferik vertigo nedenidir. Genellikle otuzlu yaslardan sonra görülen, bas hareketleriyle vertigonun ortaya çıktığı bir klinik tablodur. İşitme ile ilgili belirtiler yoktur. Hasta yatakta bir taraftan diğer tarafa dönerken, yukarıya veya aşağıya bakışta 10-30 saniye kadar süren ani bas dönmesinden yakınır.

 

       Yaslılarda spontan gelişen bu klinik tablo, daha genç yaşlarda kafa travmalarından sonra görülebilir. BPPV’nin nedeni üzerine çeşitli görüşler ileri sürülmüştür. En çok kabul gören teori, utrikulustaki otokonilerin utrikulus makulasından ayrılıp posterior semisirküler kanal ampullasına düsmesi ve kupulanın uyarılmasıdır. Belirli bas hareketleri kupuladaki bu uyarmaya neden olarak bas dönmesini baslatır.

 

       Tanıda dikkatli alınan bir anamnez ve ENG ile yapılan Dix-Hallpike testi çok önemlidir. Epley, Barbekü, Brand Darof gibi manevralarla tedavi edilebilen, medikal tedavi gerektirmeyen ve en sık rastlanan periferik vertigo nedenidir. Genis bilgi icin www.basdonmesi.info web sitesinden BPPV bölümüne bakılabilir.